Terug bij af

Deze week brak de oorlog uit in de Oekraïne, waarvan we dagelijks met afschuw de beelden volgen. Vergeleken daarmee zijn onze perikelen tamelijk onbelangrijk. Maar klein nieuws mag ook verteld worden voor degenen die het willen lezen, denk ik dan maar.

De afgelopen maand hebben me de moed, moraal en motivatie totaal ontbroken om een bericht te schrijven. Er is veel gebeurd en helaas niet in positieve zin.

Ik zal proberen om een heel lang verhaal enigszins kort te houden. Begin november tekenden we een ‘contrato de arras’, voorlopig koopcontract, voor een huis met appartement en de mogelijkheid tot het bouwen van nog een huis. In het buitengebied van El Paso, wel op flink hogere hoogte dan ons vorige huis, maar schitterend gelegen, dus een trui in de winter namen we op de koop toe. Superblij waren we, maar het leek ons toch beter om er nog even niet over te schrijven, want je weet maar nooit natuurlijk. Het zal niet de eerste keer zijn dat er hier op La Palma een koop niet doorgaat omdat er van alles niet klopt. Niet dat we daar erg bang voor waren, want we kochten immers van een Belgisch/Nederlandse ex-stel en niet van Palmeros. Onder ons gezegd, kloppen er dan nogal eens zaken niet, legaal of niet, het maakt hen vaak niet zoveel uit. Maar hier was alles, registro, kadaster, waterrechten, etc. goed geregeld, geen lijken in de kast. Half januari was de geplande overdracht.

Tot zover alles goed. Maarrrrrr, twee dagen voor de dag van overdracht begon het gedonder. De vlam was opeens in de pan geslagen tussen de verkoper en zijn ex, die al 20 jaar uit elkaar zijn. Een strijd tussen twee mensen die over onze hoofden werd uitgevochten. De overdracht op de geplande datum ging niet door, uiteindelijk bleek ook de volmacht van de ex niet te kloppen. Zij heeft zich toen teruggetrokken uit het verhaal, maar de verkoper wilde nog steeds aan ons verkopen. Dat beweerde hij althans. Maar steeds kwam hij met gezeur en vertraging, wekenlang sleepte alles zich voort. Vorige week opnieuw een afspraak met de notaris gepland, volmachten, echtscheidingspapieren, alles in orde om te tekenen. En weer kwam hij een dag later met een lijst met 6 onzinnige punten die volgens hem nog gecheckt moesten worden voordat er getekend kon worden. Allemaal bullshit.

Toen waren we het zat en hebben we de handdoek in de ring gegooid. Ons vermoeden en ook dat van de makelaar is dat hij daarop uit was, omdat hij denkt het huis nu voor veel meer geld te kunnen verkopen. Na de vulkaanuitbarsting zoeken immers zo veel mensen een huis en gaan de prijzen omhoog. Dus hebben we uiteindelijk alleen maar tijd verloren, zijn veel objecten intussen verkocht en zijn we terug bij af.

Ook bij vrienden is het fout gegaan. Zij hadden kort na de vulkaanuitbarsting een huis gekocht dat al vrij lang te koop stond. De eigenaar was dolblij dat hij het verkocht had, maakte zowat een rondedansje van vreugde. De overdracht zou volgens contract uiterlijk eind januari moeten plaatsvinden, met als voorwaarde dat de vulkaan opgehouden moest zijn. Dat was het geval vanaf kerst. Maar twee weken voor de overdracht zegt de goede man dat hij het huis niet uitgaat. Hij wil nog wel verkopen, maar pas over een maand of drie, vier op zijn vroegst, want zijn zonnepanelen-installatie zou kapot zijn. Door de as van de vulkaan. Ook lariekoek natuurlijk. Maar heel kras is wel dat hij ook nog eens weigert om de 10% aanbetaling terug te storten en de kopers een advocaat op hun dak stuurt. Het moet niet gekker worden.

Wij hadden in principe een huurhuis gevonden tot eind van dit jaar, maar omdat we vanaf 2e helft januari in ‘ons’ huis zouden gaan, hadden we dat opgezegd per 1 februari. Dus eindresultaat geen huis en ook geen huurhuis meer, want dat is intussen alweer aan anderen verhuurd. Karel bleef rustig, maar bij mij sloeg de paniek toen toch wel enigszins toe. Weer werden we liefdevol opgevangen door vrienden en diverse mensen zochten mee naar ander onderdak. Dat hebben we deze week gevonden. We hebben een huis gehuurd voor een half jaar met optie tot verlenging voor een jaar of meer. Contract is getekend, op 15 maart kunnen we erin. Pfff, eindelijk kunnen dan de koffers worden uitgepakt, hebben we een eigen plek. Voor zigeuners zijn we toch niet echt in de wieg gelegd, hebben we gemerkt. Vandaar uit kunnen we zien wat we verder gaan doen.  

De ‘bergkant’ van het huis, dit is de bovenste verdieping. Die bestaat uit twee kleinere appartementen. Eén voor de eigenaar die op Tenerife woont en 2x per jaar een weekje komt. In het andere woont een jonge apotheker.
De ‘klifkant’ van het huis. De onderste verdieping is geheel van ons. Met eigen tuin, groot overdekt terras (mét pingpong tafel, belangrijk voor Karel), een buitenkeuken en barbecue. Hier kunnen we het denk ik wel even volhouden.
Het huis ligt op de rand van een ijzingwekkende klif. Hoogtevrees moet je dus niet hebben!
Met een prachtig uitzicht op Tazacorte Puerto.

We kijken wederom naar een koophuis met verhuurmogelijkheden. Maar ook naar percelen om te bouwen. Er is inmiddels een decreto aangenomen wat het voor vulkaanslachtoffers mogelijk maakt om op landbouwgrond te bouwen. Want bouwgrond is er veel te weinig. Dit verruimt de mogelijkheden, maar dan moeten de eigenaren van de landbouwgrond natuurlijk nog altijd bereid zijn om te verkopen. Ook Frankrijk zit nog in ons achterhoofd als laatste optie. Een lijst met te koop staande objecten in de zuidelijke helft van Frankrijk ligt al klaar. We gaan het zien allemaal.

Diverse percelen hebben we alweer bekeken. En deze week waren we op het gemeentehuis van El Paso bij het Oficina Técnica om te vragen naar de mogelijkheden van een te koop staand landbouwperceel. Victor stond ons te woord en beantwoordde al onze vragen. Uiteindelijk vroeg hij ons ‘Wat kost dat perceel eigenlijk’ en ‘hebben jullie het al gekocht?’ Nee, dat hebben we nog niet. ‘Nou’, zei hij, ‘ik weet ook nog een mooi perceel voor veel minder geld. Ik kan het jullie meteen even laten zien’. Dus wij dachten het zal iets zijn dat via de gemeente gaat, want hij sprong op en liep naar buiten, zonder acht te slaan op verdere wachtenden voor de deur. In de auto vertelde hij ons dat het ging om een perceel grond van zijn zus, die in scheiding ligt en geld nodig heeft. Dat het onder werktijd was, deerde hem kennelijk niet in het minst. Heel bijzonder 😂.

Momenteel hebben we vrienden Brigitte en Rob op bezoek. Ze zouden vakantie vieren en komen klussen op onze nieuwe finca….. Gelukkig is Rob technisch tekenaar en hij heeft zijn vrijgekomen klustijd gebruikt om ons een aantal suggesties/ontwerpen voor (vakantie)huizen aan de hand te doen, mochten we inderdaad een perceel kopen en gaan bouwen. Het komt goed!

Reacties

  1. Erwin Liesting

    Zodra een markt overspannen raakt worden verkopers (te) hebberig en kopers/slachtoffers van een natuurramp de dupe.
    Waar ik jullie hoor over grond kopen en bouwen ben ik toch bang dat je hetzelfde tegen gaat komen binnen de aannemerij en je net zo genadeloos gepiepeld gaat worden.
    Dus de vastelandoptie Frankrijk of Iberisch schiereiland lijkt mij niet zo’n domme…

  2. Het komt zeker goed! Heb vertrouwen! Maar relaxed is het niet. Ik hoop dat jullie het mooier en leuker wordt en dat het al  le onzekerheid en het wachten waard is!

    We duimen voor jullie.

  3. Wat een drama allemaal weer. Gelukkig hebben jullie wel een nieuw dak boven je hoofd gevonden. Ik ben benieuwd waar jullie terecht gaan komen: blijven of naar een ander land? Het zal hoe dan op goed komen. Veel sterkte en succes toegewenst.

  4. Wat n verhaal weer, ook van jullie vrienden. Uiteindelijk komt er idd een eind aan de veerkracht. Gelukkig dat jullie nu ff een tussenoplossing hebben gevonden. En dat jullie mentale ondersteuning krijgen van brigitte en rob. Geniet daarvan!
    Spreken elkaar snel weer, hou jullie haaks

  5. Toch weer wat rust. Gebruik het om het juiste te doen. Heel veel succes en wijsheid. En probeer toch van iedere dag te genieten.

  6. Caroline van Vrijberghe de Coningh

    Wat een avontuur weer… ik zou toch maar eens goed nadenken over Frankrijk. Wij gaan in juni naar Manoir au Bonpassage en als jullie naar Frankrijk mochten verkassen dan komen we zeker weer langs. Succes met alle perikelen en de te nemen beslissingen.
    Groeten,
    Stef & Caroline

  7. Gaaf plekje. Als wij van Puntagorda naar Los
    Llanos rijden zit ik altijd naar die huizen daar op de rand te kijken. Het uitzicht moet indrukwekkend zijn, rechts de Cadera en links de oceaan. Je zou dat huis moeten kunnen kopen.

  8. Wat een verhaal en wat zullen jullie in spanning hebben geleefd. Ik snap wel dat je even geen zin had om te schrijven. Ik hoop echt dat voor jullie de zon daadwerkelijk weer gaat schijnen en dat jullie binnenkort kunnen melden dat jullie iets hebben kunnen kopen hetzij een huis of een stuk grond. Keep the good spirit. Liefs van ons.

  9. Bolt Mireille .

    Ben que dire de plus ? Tout ce que nous pouvons vous souhaiter c’est de trouver rapidement une autre maison avec un vendeur sérieux . Bisous de Thury .

  10. Beste Karel en Marja,
    avontuurlijk misschien, maar als ik dit alles lees en mij probeer voor te stellen, dan is dat heavy. Jullie zijn uiteindelijk steeds zo positief en dat verdient zoveel respect ! Als ik terugdenk aan de hele story en jullie tomeloze inzet dan is het echt heel lastig een goed advies te geven. Waarom niet toch ook Zd. Frankrijk nader onderzoeken ? Jullie kennen het land en de mensen en Zd. Frankrijk is en blijft een trekpleister vor het toerisme.
    Heel veel sterkte met de situatie gewenst !!!

  11. Het gezegde: soms zit het mee en soms zit het tegen . Maar voor jullie zit het de laatste tijd meer tegen dan mee. Hopelijk gaat het voor jullie nu een keer de goede kant op. Wij wensen jullie veel succes met het zoeken naar een mooi plekje voor de toekomst. Gr. Tante Nettie en ome Harrie

  12. wat een ellende allemaal . wel fijn dat jullie nu een tijdelijk huis hebben gevonden, al moet ik er niet aan denken om op die hoge klif te zitten. Mooi uitzicht , maar ik zou niet durven kijken. :-)Ik hoop dat het nu eindelijk eens de goeie kant op gaat voor jullie. Succes met zoeken, daar of in Z-Frankrijk. gr. Fred en Janneke

  13. Lieve Marja, beste Karel: wat een onaangename turbulentie in jullie leven en wat verdienen jullie dit absoluut niet. Van harte moed, energie, ook geduld en toch ook veel succes en voorspoed gewenst. La Palma mag reuze blij zijn dat ze kanjers als jullie binnen de eilandgrenzen hebben. Salute!…

  14. Nicolle Bouwmeester

    Wat een pech en wat zijn jullie toch dapper en flexibel. Enorm respect voor jullie.

    Heel veel plezier op jullie nieuwe, tijdelijke plek en succes met de zoektocht. Frankrijk zouden wij ook helemaal niet erg vinden ☺️

  15. Christ en Nel Emmen

    Hoi Karel en Marja,
    Wat een tegenslag iedere keer! Houdt echter moed! Na regen komt zonneschijn! Laat je niet kisten! Als je deze bladzijden vol teleurstellingen “gelezen” hebt, komt er wellicht een positieve bladzijde en nog een positieve bladzijde en tenslotte een prachtig slot. Daar duimen we voor! Wij hopen dat de woorden van Paul Krüger, een oud-president van Zuid Afrika,
    ook op jullie van toepassing zijn: ” ALLES SAL REG KOM!”.
    Veel groetjes,
    Christ en Nel Emmen

  16. Renee en Gerard Hoogers

    Veel succes met het zoeken naar mogelijkheden. en ja, logisch hoor dat jullie het af en toe niet zien zitten. En dat ook met ons delen, de boog kan niet altijd gespannen staan. Wij blijven meeleven en hopen op weer eens wat lichtpuntjes. Lieve groet, Gerard en Renée

  17. Stalen zenuwen moeten jullie hebben. Ik zal een kaarsje voor jullie opsteken en hopen dat het goed komt met jullie zoektocht naar een eigen plek op La Palma of Frankrijk.
    Groet,
    Jan Steijn

Reactie verzenden

XHTML: You can use these tags: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

La Palmita

Calle Primero de Mayo 16B – 3D (derecha)
38770 Tazacorte
La Palma
España

info@lapalmita-lapalma.com

+34 698 912168 - Marja
+34 698 940257 - Karel